Een stevig verhaal over een gewone vrouw die het gewoon beu is om gewoon te zijn. Maar als je het nu eenmaal gewoon bent om gewoon te zijn, dan blijkt het niet zo gemakkelijk te zijn opeens ongewoon te worden. Tenzij .. tenzij je ongewone kinderen krijgt. Als er dan toch één gewoon kind bij is, dan blijkt die al snel de kop van jut te zijn. De inspiratie voor dit stevige verhaal vonden we bij ‘éénoogje, tweeoogje, drieoogje’ van de broers Grimm. De wonderlijke klanken komen uit de viool van Annemie Van Daele en de gitaar van Peter Verberckmoes.